درمان آسم مزمن

درمان آسم مزمن

درمان آسم  مزمن

درمان آسم مزمن چیست ؟ آیا آسم خفیف درمان دارد ؟ علائم عصبی آسم چیست ؟  متاسفانه افرادی که با بیماری آسم درگیر هستند بیشتر از متخصص آلرژی خود این سوالات را دارند ، دکتر پروانه یکی از بهترین متخصصین در این زمینه در ادامه به بررسی  این سوالات و  بهترین راه حل درمان آسم مزمن می پردازند . اگر شما هم پاسخ این سوالات را نمی دانید بهتر است ادامه مطلب را مطالعه کنید .

بیمار بایستی از محرک  هایی مثل  آلرژن  ها و مواد  شیمیایی شغلی  که باعث  اختلال در  کنترل آسم  می شوند اجتناب کند . اما محرک  هایی مثل  ورزش و  مه دود  که منجر  به علائم  گذرا می شوند  نشانگر  نیاز به درمان  کنترلی بیشتر هستند .

بیماران مبتلا  به آسم  متناوب  خفیف  فقط به یک  آگونیست  کوتاه  اثر (SABA)  نیاز دارند . اما چنانچه  بیمار بیش  از سه نوبت  در هفته  برای خلاص  شدن از علائم  آسم  متوسل به درمان  با SABA شود  نشانگر نیاز به درمان  کنترلی منظم است . ICSs(روزی  دو بار ) درمان  انتخابی  برای تمام  بیماران محسوب  می شوند .  چنانچه  باز هم  علایم  کنترل نشود  بایستی  یک  LABA   اضافه شود (استفاده  از داروی  استنشاقی  ترکیبی ). دورز  داروی کنترلی  بر اساس  نیاز به  استنشاق  داروی رهایی بخش  تنظیم می شود .  معمولا درمان  با دوز معادل  200 میکرو گرم  بکلومتازون  (روزی دو بار ) شروع  می شود و  در صورت  کنترل  علائم  پس از 3 ماه  کاهش می یابد .  می توان دوز پایین  تئوفیلین  یا یک  انتی  لکوترین  رابه  عنوان  درمان مضاعف  در نظر داشت .  هر چند که اثر بخشی آن ها  کمتر از  LABA   است .  دوز پایین  تئوفیلین  خوراکی  نیز  در موارد  آسم  شدید مفید  است .  در صورت وجود  تنگی  برگشت  ناپذیر  مجاری تنفسی می توان  تیوتروپیوم بروماید  را امتحان کرد .

چنانچه آسم علیرغم  مصرف حداکثر دوز توصیه  شده ،  دارو های  استنشاقی  هم کنترل نشود  بایستی  پذیرش بیمار  و تکنیک بیمار در استنشاق دارو  را بررسی کرد .

آسم شدید حاد

حملات تشدیدی آسم برای بیمار دلهره آور بوده و ممکن است  حیات بیمار  را به خاطره  بیاندازد .  یکی از اهداف  اصلی  درمان کنترلی  نیز پیشگیری  از این حملات  است که ICS   و دارو های استنشاقی  ترکیبی  در این راستا  بسیار موثرند .

در این موارد برای درمان آسم بیمار  در جریان  حمله تشدید آسم  متوجه  افزایش سفتی  و گرفتگی  سینه ، ویز و  تنگی  نفس می شود  که غالبا  به دارو های  استنشاقی  که به طور  معمول برای  رفع علائم  استفاده می شوند  پاسخ چندانی  نداده  و یا اصلا  پاسخ نمی دهد .  در حملات تشدید  ممکن است  بیمار قادر  به ادای  کامل  جملات نباشد و دچار سیانوز شود .  یافته های بالینی  عبارتند از:

• افزایش تهویه
• پر هوایی ریه ها
• تاکیکاردی
• پالس پارادوکس

که به ندرت  از نظر بالینی  مفید واقع می شود .

CXR  معمولا  حاوی اطلاعات مفیدی  نیست ، اما ممکن استن  پنومونی  یا پنوموتوراکس  مشاهده شود .

درمان آسم شدید حاد

برای رسیدن  به اشباع اکسیژن  بیشتر از 90 درصد  بایستی  اکسیژن با  غلظت بالا توسط  ماسک صورت داده شود . اساس درمان را  دوز بالای  آگونیست  های استنشاقی  کوتاه اثر  تشکیل می دهد.لازم به ذکر است که تجویز  سولفات منیزیم  به صورت  وریدی یا استنشاقی  به صورت درمان  مضاف  بر آگونیست های  استنشاقی موثر است  و به خوبی تحمل  می شود .  اما به طور کلی  دکتر پروانه فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی این روش را توصیه نمی کنند .

در صورت وقوع  نارسایی  تنفس  نیز طبعا  بایستی لوله گذاری  و تهویه  صورت  گیرد . چنانچه این بیماران  به برونکودیلاتور های  مرسوم  پاسخ نداده باشند  ممکن است  تجویز یک  داروی بیهوشی  مثل هالوتان مفید باشد . دارو های  سداتیو  به دلیل  احتمال  سرکوب  ونتیلاسیون  هرگز نباید  تجویز شوند . آنتی بیوتیک  نیز مگر  در صورت وجود  نشانه های  پنومونی  نباید  به طور روتین تجویز شود .

با تشکر مدیریت سایت دکتر پروانه